پیکرش را با دو شهید دیگر، تحویل بنیاد شهید داده و گذاشته بودند سردخانه.

 نگهبان سردخانه می گفت: یکی از آنها آمد به خوابم و گفت: 

((جنازه ی من رو فعلاً تحویل خانواده ام ندهید ))

از خواب بیدار شدم. 

هر چه فکر می کردم کدام یک از این دو نفر بوده ، نفهمیدم ؛

 گفتم ولش کن ،خواب بوده دیگه.

فردا قرار بود جنازه ها رو تحویل بدیم که شب دوباره خواب شهید رو دیدم. 

دوباره همون جمله رو بهم گفت .این بار فوراً اسمش رو پرسیدم. 

گفت: امیرناصر سلیمانی

از خواب پریدم ، رفتم سراغ جنازه ها. 

روی سینه ی یکی شان نوشته بود ((شهید امیر ناصر سلیمانی)).

شهید خواسته بود مراسم برادرش بهم نخورد.

التماس دعای فرج وشهادت